Sende Herif misen

Sende Herif misen

Sende Diyacahsan Bende Herifem
Sabahdan çıhir da işe gidirsen
Bilimirem ne edir, neler edirsen
Herkes er gelse de, sen geç gelirsen
Sen de diyacahsan ben de herifem

Gelir yiyir, içir hemen yatirsan
Nanca sahlasam da göze batirsan
Bir de utanmadan çalım satirsan
Sen de diyacahsan ben de herifem

Çoluh çocuh yüzün haftada görir
"Babam nerde" diye meleşir, sorir
Bunca ilgisizlik gafami yorir
Sen de diyacahsan ben de herifem

Herkesin evinde eşyanın türi
Bilirsen, bizimki başından guri
Aşşıği yuduzdun, galdı mi çuri
Sen de diyacahsan ben de herifem

Otel mi sanirsan, burası evin
Ayağın gır, otur bizinen, sevin
O ki gazanmışsan, bahmah görevin
Sen de diyacahsan ben de herifem

Ne dügün bilirıh, ne de seyrani
Yahının, hısımın, dostların hani
Boş mu buldun, dolanirsan meydani
Sen de diyacahsan ben de herifem

Yetmir getirdigin eymegin, aşın
Bizden niye gaçir, gizlirsen başın
Ev bezginleri mi, senin yoldaşın
Sen de diyacahsan ben de herifem

Gece ahlıma gelir, gahiram...
Ahlın başan topla, bize sahap çıh
Ey gezdin dolandın, bıhmadıysan bıh
Bilirsen sen bize, biz sene layıh
Sen de diyacahsan ben de herifem

Şair: Zinnur Tiryaki
Tür: Erzurum ağzı şiirdir.